Wegwijs maken  
Als Trudy merkt dat iemand het moeilijk heeft, wil ze graag helpen. Zo zit ze in elkaar. Ze was haar hele leven actief in het sociaal werk en onderwijs. Zij was de allereerste in Nederland die – in Heerlen - begon met inburgering. Nog altijd zet ze zich met veel plezier in voor migranten. Vanuit de het Platvorm Allochtonen Zorgvragers (PAZ) helpt ze vooral ouderen om hun weg te vinden in de Nederlandse zorg en samenleving. “Het gaat om de eerste en tweede generatie Turken en Marokkanen, maar ook Tunesiërs en Syrische vluchtelingen. We geven ze informatie in de moskee. Over allerlei thema’s.”

Niet meer altijd verzorging door kinderen
Daarnaast komt PAZ op voor de belangen van migranten in de Nederlandse zorg. “We bezoeken ziekenhuizen en verzorgingshuizen om te kijken: hoe is het daar geregeld?”, legt Trudy uit. “Is er voor islamitische mensen bijvoorbeeld halal-eten en een gebedsruimte?” Want van de migranten die in de jaren ’60 naar Nederland kwamen, komen er steeds meer in de zorginstellingen terecht. Hun kinderen blijven niet meer thuis wonen om hun ouders te verzorgen. Ze gaan studeren, bouwen hun eigen leven op.”

Samen tegen eenzaamheid
Omdat ze veel mensen ontmoet, ziet Trudy ook allochtone Nederlanders die eenzaam zijn. Ze wil, vanuit PAZ, graag meedoen met de coalitie Samen Sterk tegen eenzaamheid Sittard-Geleen. “Wij staan voor een grote groep mensen die soms een andere aanpak nodig heeft. Een voorbeeld: migranten met dementie. Als je dement wordt, ga je terug naar de taal van je jeugd. Voor deze mensen is dat Turks, Berbers of Arabisch. Hoe zorg je dat zo iemand zich niet alleen voelt in een verzorgingshuis? Daarover willen wij graag meedenken.”

Zeg wat je voelt!
En, weet Trudy: ook met veel mensen om je heen, kun je je eenzaam voelen. “Familie en saamhorigheid zijn belangrijk in de islamitische cultuur. Als iemand ernstig ziek is, is er altijd wel een groepje dat helpt. Maar iemand kan zich dan toch niet fijn of alleen voelen.” Trudy heeft gemerkt dat mensen het vaak moeilijk vinden om dat te zeggen. “Daarom gaat het bij onze activiteiten vaak over eenzaamheid. We zeggen dat het belangrijk is te laten weten wat je voelt. Want dan kunnen we kijken wat we kunnen doen.”

Ontmoeten en leren
Zo ontstond twaalf jaar geleden ook de groep van Trudy. “Ik hoorde van twee migrantenvrouwen uit Geleen dat ze zich eenzaam voelden. En dat er vrouwen waren die geen taalonderwijs meer kregen, omdat ze analfabeet waren. Dat vond ik zo sneu, dat ik op zoek ging naar fondsen om een groep te starten.” Vanaf dat moment geeft Trudy iedere week les aan een groep oudere migrantenvrouwen. Ze zijn trots dat ze mee mogen doen en helpen elkaar. “We praten over alles. Ook over eenzaamheid. Ik leer ze hoe je de dokter vertelt wat er met je aan de hand is. Maar ook om een praatje met de buurvrouw te maken. Te zeggen: ‘Ik zag je in de tuin, hoe gaat het?’ Contact, daar begint het mee.”

Bent of kent u iemand die eenzame gevoelens heeft?
Bel dan het Contactpunt Eenzaamheid via T 046-750 84 10, wij staan voor u klaar.