De vrijwilligers worden ingezet op diverse hulpvragen, ook ter ontlasting van mantelzorgers. Zeker daar waar dementie aan de orde is. Marjon vertelt over haar ervaringen met deze vrijwilligers. Daarnaast legt ze uit waarom ook de ondersteuning van de mantelzorgers door deze vrijwilligers zo enorm belangrijk is.

Kan ik zomaar aan de slag als vrijwilliger voor iemand met dementie?             
"Vrijwilligers die ingezet worden om hulp te bieden aan mensen met dementie en hun mantelzorger, krijgen hiervoor de specifieke deskundigheid aangeboden. Daardoor weten ze hoe om te gaan met mensen met dementie. Dit is belangrijk om de mensen met dementie zo goed mogelijk te kunnen helpen en te begrijpen. Daarnaast  heb je te maken met twee verschillende partijen. Enerzijds de persoon met dementie en anderzijds de mantelzorger die zeker ook zijn aandacht vraagt. Regelmatig gaven de vrijwilligers aan: “de mantelzorger vraagt soms meer van mij qua tijd en gesprekken dan de cliënt.” Maar dat is oké. Als dat op dat moment nodig is, draagt dat positief bij aan de hele situatie. Het kan een ontlasting voor de mantelzorger betekenen, waardoor deze weer beter voor zijn of haar naaste kan zorgen. Die ruimte moet er gewoon zijn.”
 
Heb je een voorbeeld van zo’n vrijwilligersinzet?
"We hebben een vrijwilliger die graag met zijn hond wil wandelen met een cliënt. We hebben een match kunnen maken met een meneer met beginnende dementie. Die heer is nog heel actief en wandelt graag. Daar zijn vele wandelmiddagen uit voort gekomen, die tot mooie gesprekken en een warme band hebben geleid. De mantelzorger wordt ontlast doordat ze op die momenten tijd voor zichzelf heeft. Bovendien heeft de vrijwilliger ook voor haar een luisterend oor, zodat zij haar verhaal kwijt kan."
 
Van dementie kun je nooit genezen en de ziekte wordt alleen maar erger.
Welke tips of boodschap kun je vanuit jouw ervaring meegeven aan mantelzorgers van mensen met dementie?  
"Als je ziet dat de persoon met dementie achteruitgaat, is het belangrijk om dit op tijd bespreekbaar te maken. Er komt bijvoorbeeld een moment dat thuis verzorgen niet meer mogelijk is. Het kan heel lastig zijn om daar over te praten. Door dit tijdig te bespreken kan de persoon met dementie zijn eigen inbreng en wensen nog kenbaar maken. Op die manier kan de eigen regie langer behouden blijven. Als dan uiteindelijk de keuze gemaakt moet worden voor dagbesteding of een verzorgingshuis, zal de overgang soepeler verlopen. Dit geldt ook voor de mantelzorger en de familie, want de keuze ligt niet alleen bij hen. Een casemanager dementie kan hierbij een belangrijke rol innemen."

Mantelzorgers zijn vaak het gehele traject verbonden en belast met de zorg voor degene aan wie ze mantelzorg geven. Wat is jouw ervaring met hoe de omgeving van de mantelzorger hier tegenaan kijkt en welke rol kan een vrijwilliger hierin spelen? 
“Voor een buitenstaander, maar ook voor familieleden die niet veel tijd hebben of niet in de buurt wonen, gaat het meestal om een momentopname. Het kan best zijn dat het op het moment dat zij de persoon met dementie zien, het best goed gaat met diegene. De mantelzorger is echter dag en nacht betrokken met de zorg en dat is toch veel zwaarder dan velen vermoeden. Een vrijwilliger kan hierbij zeker van meerwaarde zijn.”

Meer weten? Bezoek de website van Stichting de Brug.